Στα νότια του Σαμικού υπάρχει η Σπηλιά των Ανιγρίδων Νυμφών με την πηγή όπου ανέβρυζε χλιαρό, δυσώδες, ιαματικό νερό που περιείχε υδροθείο, κατάλληλο προς χρήση ακόμα και σήμερα για τη θεραπεία δερματικών παθήσεων. Όποιος δηλαδή ερχόταν για θεραπεία,και που συνήθως έπασχε από άλφος ή λεύκη, έμπαινε στη σπηλιά, η οποία ήταν ιερό των Νυμφών, προσευχόταν στις Νύμφες και έπειτα κατευθυνόταν στα αμέσως κάτω από αυτή λιμνάζοντα νερά του Ανίγρου ποταμού και τα διέσχιζε κρατώντας το σώμα του μέσα σε αυτά. Το μεγαλύτερο μέρος της σπηλιάς έχει σήμερα περιληφθεί στις εγκαταστάσεις των ιαματικών λουτρών.
Το σπήλαιο των Αινιγριδών Νυμφών στον Καϊάφα
'Ανιγρο ονομάζει ο Παυσανίας το ρέμα με το άφθονο και δύσοσμο νερό που βγαίνει από τη σπηλιά των Ανιγρίδων Νυμφών. Το νερό αυτό σήμερα χύνεται στη λίμνη του Καϊάφα, η οποία σχηματίστηκε στα μεσαιωνικά χρόνια. Τον καιρό του Παυσανία ο 'Ανιγρος βγαίνοντας από τη λίμνη, γέμιζε πρώτα ένα βαθούλωμα, στο οποίο έμπαιναν όσο ήθελαν να θεραπευτούν. Έπειτα συνέχιζε τον ρου του, ώσπου συναντούσε τα νερά του Ακίδαντα-Ιάρδανου, ο οποίος δεν είχε καμία ιδιαίτερη οσμή, και από εκεί χυνόταν στη θάλασσα στη παραλία του Σαμικού. Η σημερινή μικρή κοίτη του ρέματος έχει μια κιτρινοπράσινη χροιά, οφειλόμενη στο θειάφι του νερού.
Ο Ακίδας-Ιάρδανος είναι ένα άλλο ρέμα της περιοχής που κατέβαινε και αυτό από τα βουνά της Σμέρνας, τα οποία στην αρχαιότητα ονομάζονταν Λάπιθος όρος. Σε αυτό το όρος άνηκε και το προς την παραλία ύψωμα του Καϊάφα.
Η λιμνοθάλασσα του καϊάφα από το Λάπιθο όρος
Ο Στράβων ταυτίζει τον 'Ανιγρο ποταμό με τον ομηρικό Μινυήιο και προσθέτει ότι τα ψάρια του δεν τρωγόντουσαν, ενώ σύμφωνα με τους μύθους η κακοσμία του οφείλεται στο γεγονός ότι μερικοί από τους πληγωμένους Κενταύρους απέπλυναν εδώ το δηλητήριο της Ύδρας ή στο ότι ο Μελάμπους χρησιμοποίησε τα νερά αυτά για τον καθαρμό των θυγατέρων του Προίτου.