.widget.ContactForm { display: none; }

Επικοινωνία

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Πέμπτη 21 Μαΐου 2015

Μονή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, Χωματερό Μεσσηνία

Στη βορειοδυτική πλευρά του χωριού Χωματερό και σε απόσταση 1500 μέτρων απ΄ αυτό βρίσκεται Ιερά Μονή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου Παναγία η Γριβιτσιανή- Άγιοι Θεόδωροι.
 Η επιστημονική μελέτη του ναού βασισμένη στα αρχιτεκτονικά της στοιχεία οδήγησε στο συμπέρασμα ότι το καθολικό της μονής ιδρύθηκε προς το τέλος του 12ου και αρχές του 13ου αιώνα.
Ακόμα εκείνο που συμπεραίνετε από την αρχιτεκτονική και την αγιογράφηση του ναού είναι πως η μονή αυτή λειτούργησε δυο φορές. Η δεύτερη φορά πρέπει να οριστεί χρονικά προς το τέλος του 16ου και στις αρχές του 17ου αιώνα.



Γεωγραφική θέση της Μονής

 Στη βορειοδυτική πλευρά του χωριού Χωματερό και σε απόσταση 1500 μέτρων απ΄ αυτό βρίσκεται Ιερά Μονή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου Παναγία η Γριβιτσιανή - ΄Αγιοι Θεόδωροι.
 Είναι στη μέση σχεδόν του δρόμου που παλαιότερα συνέδεε το Χωματερό με το χωριό Μυστράκι Η διαδρομή είναι ένας υπέροχος περίπατος. Δεξιά και αριστερά του δρόμου απλώνονται τα χτήματα των κατοίκων του χωματερού που κάποτε τα περισσότερα απ΄ αυτά ανήκαν στη Μονή. Το μοναστήρι είναι χτισμένο στην κοιλάδα μιας χαράδρας που τη σχηματίζουν δυο προσβάσιμοι γήλοφοι δίπλα σένα μικρό ποταμάκι..



 

Χρόνος ίδρυσης της Μονής

 Μέχρι σήμερα δεν έχει ανακαλυφθεί καμιά ιστορική πηγή που να δίνει απάντηση στο ερώτημα Πότε ακριβώς και από ποιους ιδρύθηκε η ιερά μονή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.
 Πριν από 17 χρόνια το 1990 ο τότε Μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος Θέμελης ενδιαφέρθηκε να φωτίσει επιστημονικά βυζαντινούς ναούς της Μεσσηνίας που ήταν άγνωστοι μέχρι τότε. Μεταξύ αυτών ήταν και το Μοναστήρι της Παναγίας της Γριβιτσιανής Αγιοι Θεόδωροι. Ο Γεώργιος Δημητροκάλλης καθηγητής και αρχιτέκτονας Βυζαντινών μνημείων ανέλαβε να μελετήσει το καθολικό του ναού.
 Η επιστημονική μελέτη του ναού βασισμένη στα αρχιτεκτονικά της στοιχεία οδήγησε στο συμπέρασμα ότι το καθολικό της μονής ιδρύθηκε προς το τέλος του 12ου και αρχές του 13ου αιώνα. 
 Ακόμα εκείνο που συμπεραίνετε από την αρχιτεκτονική και την αγιογράφηση του ναού είναι πως η μονή αυτή λειτούργησε δυο φορές. Η δεύτερη φορά πρέπει να οριστεί χρονικά προς το τέλος του 16ου και στις αρχές του 17ου αιώνα. Αυτό επιβεβαιώνεται και από γραπτές πηγές. Υπάρχει κείμενο που ενισχύει την άποψη για τη λειτουργία της Μονής.


Όταν οι Ενετοί κατέλαβαν για δεύτερη φορά την Κορώνη και έκαναν απογραφή όλης της περιοχής σημειώνουμε το εξής: Η επαρχία Κορώνης είχε εξήκοντα δυο κατοικουμένας και έξι κατεστραμένας κώμας και ουδέν Μοναστήριον (τέλος του 16ου και στις αρχές του 17ου αιώνα)απογραφή εκκλησιαστικής περιουσίας και μονών. Επομένως η Ιερά μονή Παναγία η Γριβιτσιανή δεν λειτούργησε μέχρι τότε. Υπάρχει όμως και έγγραφο από τα Πατριαρχικά έγγραφα των χρόνων της Τουρκοκρατίας (1593-1798) το οποίο βρίσκεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη των των Παρισίων και το έφερε στο φως ο καθηγητής της Βυζαντινής Ιστορίας Του Πανεπιστημίου Αθηνών οκ. Διονύσιος Ζακυnθηνός.
Το έγγραφο αυτό είναι ένα πατριαρχικό σιγίλλιον όπου το 1744 ο Πατριάρχης Νεόφυτος ο S το έστειλε στο μοναστήρι της κοιμήσεως της Θεοτόκου Γριβιτζάνης επικαλούμενης για να επιβεβαιώσει ότι η μονή αυτή ήταν σταυροπηγιακή. Δηλ. ανήκε διοικητικά στο πατριαρχείο.
Από το περιεχόμενο το κειμένου διαφαίνεται πως η μονή υπήρχε αλλά καταστράφηκε και λεηλατήθηκε από εισβολείς που προκάλεσαν τόσα δεινά στον τόπο ώστε όχι μόνο άρπαζαν και αφαιρούσαν περιουσίες αλλά άρπαξαν και τα σιλλιγιώδη γράμματα του πατριαρχείου που υπήρχαν στο μοναστήριον 
Ακόμα η αγιογράφηση του ναού έχει στοιχεία που το κατατάσσουν στις αρχές του 17 ου αιώνα.

Ονομασία της Μονής

Από το σιγίλλιον του Πατριάρχου Νεοφύτου μαθαίνουμε πως η μονή ονομαζόταν Ιερόν Μοναστήριον της υπεραγίας ημών Θεοτόκου Γριβιτζάνης
Μελετώντας διάφορα κείμενα υπάρχουν οι εξής γραφές :
Γριβιτζάνη, Κρυβιτσιανή ή Κρυφτζανή, Κριβιτσιανή, Γριβιτσιανή ή Γρεβιτσιανή
Ποια γραφή είναι η σωστή και γιατί έχει ονομαστεί έτσι η μονή.
 Είναι αλήθεια πως υπάρχουν πολλά προσωνύμια της Παναγίας που το καθένα απ΄ αυτά και κάτι Άλλωστε δηλώνονται ιδιότητες της π.χ. Ελεήστρια, Φανερωμένη άλλοτε ο τόπος που είναι χτισμένο το μοναστήρι της π.χ. Μαλεσή, Ολυμπιώτισα ή το μέρος που έχε επιλεγεί να κτιστεί σπηλιά Σπηλιανή , κρυφό μέρος από το ρήμα κρύφτηκα-κρύβω- Κρυβιατσιανή ή Κρυφτζανή Στα χρόνια του Μεσαίωνα οι γραμματικές γνώσεις του κόσμου ήταν σχεδόν ανύπαρκτες. Στα μοναστήρια μια έρευνα λέει ότι μόνο το 3% των μοναχών γνώριζε ανάγνωση και γραφή. Από το 13ο λοιπόν αιώνα και μέσα από τη διαδρομή τόσων αιώνων ότι ο προφορικός λόγος διατηρεί η άγνοια το αλλοιώνει. Γριβιτζάνη έγραφε ο Ηγούμενος της Μονής το 1744. Κρυφτζάνη υπάρχει αλλού και το 1851 υπάρχει μια έκθεση του τοποτηρητή των Καλαμών Γεράσιμου Παγώνη ο οποίος αναφέρεται στην εγκαταλελειμμένη μονή και την αποκαλεί Κριβιτσιανή. Σήμερα έχει επικρατήσει να την λένε Γριβιτσιανή
 Αυτή η ονομασία ο κόσμος την έχει συνδέσει μ΄ ένα θρύλο που μεταδίδεται από στόμα σε στόμα. Κάποια κοπέλα με το όνομα Μαρία από τα Γριβιτσά (Μεσαιωνικό χωριό στην περιοχή Μεθώνης ) τη ερωτεύτηκε ένας Τούρκος και αυτή τον παντρεύτηκε. Για να εξιλεωθεί ζήτησε από τον σύζυγό της να χτίσουν το μοναστήρι. Η επιθυμία της έγινε πραγματικότητα και επειδή αυτή ήταν από τα Γριβιτσά ονόμασαν τη μονή Παναγία Γριβιτσιανή. Υπάρχουν πολλές παραλλαγές πάνω σ΄αυτό το θέμα Όμως η μελέτη του ναού και ο χρόνος ίδρυσής του αποδυναμώνουν αυτή την εκδοχή. Στο τέλος του 12ου αιώνα η περιοχή της Κορώνης είναι ακόμα Βυζαντινή επαρχία και από το 13ο αιώνα Ενετοκρατείται.Οι Τούρκοι ήρθαν στην περιοχή το 1900 και από ότι μαθαίνουμε μέσα σ΄ αυτό το σιγίλλιον κατέστρεψαν και λεηλάτησαν τη μονή. Το πλέον αληθοφανές είναι η προσωνυμία Κρυβιτσιανή ή Κρυφτζανή γιατί η εκδοχή αυτή έχει και το ιστορικό υπόβαθρο στα χρόνια που ιδρύθηκε η μονή πολλοί πειρατές και ληστές λυμαίνονταν την περιοχή της Κορώνης. Η επιλογή αυτής της χαράδρας μακριά από τα μάτια τους προσέφερε ασφάλεια και ησυχία στους μοναχούς. Η μονή ήταν κρυμμένη. Αυτό το διαπιστώνει και σήμερα ο κάθε επισκέπτης.
 Σήμερα η μονή ονομάζεται Άγιοι Θεόδωροι ή Αγιοθόδωρος.



Γιατί άλλαξε το όνομα της μονής και έλαβε αυτό το όνομα;
Το βέβαιο είναι ότι μέχρι και το 1851 σύμφωνα με τη έκθεση του τοποτηρητή Καλαμών Γεράσιμου Παγώνη η μονή ονομαζόταν ακόμα Παναγία Κριβιτσιανή. Η ονομασία αλλάζει στις αρχές του 20ου αιώνα όταν στην περιοχή ήρθαν και εγκαταστάθηκαν οι έποικοι από την Αλωνίσταινα. Πληροφορίες για την ονομασία δεν υπάρχουν πουθενά γραπτά αλλά στηριζόμαστε σε όσα διηγούνται οι ηλικιωμένοι κάτοικοι του χωριού που τα έχουν ακούσει από τις γιαγιάδες και τους παππούδες τους.
 Σύμφωνα με τις διηγήσεις όταν οι Αλωνιστιώτες εγκαταστάθηκαν στο Χωματερό έφεραν μαζί τους και τα εικονοστάσιά τους. Δυο βασικές εικόνες που υπήρχαν σ αυτά ήταν της Αγίας Παρασκευής που ήταν προστάτιδα του τόπου τους και των Αγίων Θεοδώρων που ως στρατηλάτης Άγιος τους προστάτευε στα χρόνια της επανάστασης Άλλωστε το μοναστήρι των Αγίων Θεοδώρων στο Χρυσιβίτσι ήταν ονομαστό και στις δύσκολες στιγμές πολλοί Φαλανθιώτες κατέφευγαν σ αυτό. Αυτούς λοιπόν τους είχε μια Αλωνιστιώτισα στο εικονοστάσι της από την οικογένεια Κωτσάκη- Τερτίπη
 Μια βραδιά όπως η ίδια διηγιόταν είδε στον ύπνο της τους Αγίους και της ζήτησαν να τους στεγάσει σε εκκλησία Την επόμενη μέρα πήγε στον παπά του χωριού και του είπε το όνειρό της. Παπάς του χωριού ήταν ο Αθανάσιος Μπαγατέλας. Τότε σκέφτηκαν το εγκαταλελειμμένο εκκλησάκι. Θα το επισκευάσουμε είπε θα βάλουμε πόρτες το εικόνισμα του Αγίου και θα το ονομάσουμε ΄Αγιο Θεόδωρο.
 Έτσι και έγινε. Παρόλο που στην αγιογράφηση του ναού δεν υπάρχουν πουθενά οι Άγιοι Θεόδωροι ενώ υπάρχουν τόσοι άλλοι άγιο επικράτησε από τις αρχές του αιώνα η μονή να ονομάζεται Ιερά μονή Αγίων Θεοδώρων.



Ιστορικά γεγονότα που συνδέουν τη Μονή

 Απ΄ την πρώτη ίδρυση της μονής έχουμε ελάχιστες πληροφορίες γι αυτήν. Ως σταυροπηγιακό μοναστήρι δεν είχε σχέσεις διοικητικές με την επισκοπή της Κορώνης και οι Ενετοί ως κατακτητές δεν επενέβαιναν στο χώρο τους. Η ζωή των μοναχών κυλούσε ήρεμα μέχρι το 1500 που εμφανίστηκαν στην περιοχή της Κορώνης οι Τούρκοι και τα πράγματα άλλαξαν Όπως μας πληροφορεί το σιγίλλιον του 1744 έγιναν στον τόπο αυτό μεγάλες καταστροφές και λεηλασίες. Με την επαναλειτουργία της μονής στο τέλος του 16ου αιώνα οι συνθήκες στην περιοχή είναι καλές και μετά το 1715 που οι Τούρκοι ξαναπήραν την Κορώνη έχουμε οικονομική άνθηση γιατί Γάλλοι έμποροι εγκαταστάθηκαν εκεί και οι εμπορικές δραστηριότητες τους έφεραν πλούτο στην περιοχή. 
 Αυτή η κατάσταση κράτησε μέχρι το 1770.Τη χρονιά αυτή συνέβησαν τα λεγόμενα Ορλοφικά. Το επαναστατικό αυτό κίνημα που έγινε με την πρωτοβουλία των Ρώσων η η εμφάνιση των αδελφών Ορλώφ στην Κορώνη οδήγησε τον τόπο στην καταστροφή.
 Όταν απέτυχε το κίνημα οι Τούρκοι μαζί με πολλούς Αλβανούς που είχαν έρθει να τους βοηθήσουν κατευθύνθηκαν προς τη μονή Παναγία η Γριβιτσιανή γιατί πίστευαν πως οι μοναχοί γνώριζαν και υποκινούσαν την επανάσταση. Το μοναστήρι όπως φαίνεται και σήμερα περιβαλλόταν από τείχος στο οποίο υπήρχαν και πολεμίστρες μέσα απ΄ αυτό οι μοναχοί αμύνθηκαν σθανερά. Λέγεται ότι ήταν κάπου 40 καλόγηροι αλλά τελικά νικήθηκαν μετά από προδοσία κάποιου που εργαζόταν κάποτε στη μονή και γνώριζε μια κρυφή πόρτα. Η καταστροφή στο μοναστήρι ήταν ολοκληρωτική. Σκότωσαν τους μοναχούς έβαλαν φωτιά στα κελιά τους και με τα σπαθιά τους κατέστρεψαν τα μάτια όλων σχεδόν των αγίων, που εικονίζονταν στις τοιχογραφίες του ναού.
Έκτοτε δεν υπήρξε ξανά μοναστική κοινότητα στο μοναστήρι αυτό.
Μόνο όταν επισκευάστηκε και ονομάστηκε μονή των Αγίων Θεοδώρων κάποιοι μεμονωμένοι μοναχοί έφτιαξαν ένα κελί και έμειναν κατά διαστήματα στο μοναστήρι αυτό.

Το κτιριακό συγκρότημα

Ο ερειπιώνας του οικοδομικού συγκροτήματος της μονής μας δίνει αρκετές πληροφορίες.
 Η μονή ήταν κλεισμένη μέσα σ΄ ένα υψηλό τείχος που τα απομεινάρια του από την πλευρά της εισόδου δείχνουν πως μπορεί να είχε ύψος και πάνω από τέσσερα μέτρα. Κατά διαστήματα διακρίνονται μικρά ανοίγματα πολεμίστρες που χρησίμευαν για τη άμυνα των μοναχών λόγω της ερημιάς του τόπου. 
 Η πόρτα της εισόδου είναι σε σχήμα καμάρας φρουριακού τύπου. Μπαίνοντας μέσα δεξιά μέσα σε μια συνεχή σειρά είναι χτισμένα τα κελιά των μοναχών. Η χωροταξική τους διάταξη είναι σε σχήμα ημιτελούς Π. Στο κέντρο είναι χτισμένος ο ναός. Ορισμένα από τα κελιά ήταν ισόγεια κι άλλα διώροφα. Επίσης διακρίνονται ίχνη του φούρνου και του μαγειρείου.
 Το καθολικό είναι ένας τετράγωνος σταυροειδής εγγεγραμμένος δίστηλος ναός. Οι τοίχοι του όπως και όλων των χτισμάτων είναι είναι χτισμένοι με αργολιθοδομή (πέτρες απελέκητες).


Στο τέλος του 16ου αιώνα και ιδιαίτερα στις αρχές τότε 17ου άρχισαν να σταθεροποιούνται οι συνθήκες ζωής και πολλά μικρά μοναστήρια ανακαινίστηκαν. Δεν γνωρίζουμε πότε ακριβώς και ποιοι ανακαίνισαν την ιερά μονή Παναγία η Γριβιτσιανή.
 Ως προς την αρχιτεκτονική του, ενώ ήταν ένα καθαρά τετράγωνο ναός επιμηκύνθηκε στη δυτική του πλευρά. Αφού κατεδαφίστηκε η δυτική πλευρά προστέθηκε νάρθηκας. Αυτό είναι πολύ εμφανές και σήμερα ΄Έγιναν και πολλές άλλες ανακατασκευές και προσθήκες. Την εποχή αυτή έγινε και η αγιογράφηση του ναού. Ο ναός είναι αγιογραφημένος εξ ολοκλήρου.
 Αφιερωμένος όπως ήταν στην Κοίμηση της Θεοτόκου έχουν ζωγραφιστεί και οι 24 οίκοι του ακάθιστου ύμνου μάλιστα έχει καταβληθεί ιδιαίτερη προσπάθεια να δοθούν όσο το δυνατόν περισσότερες σκηνές από τη ζωή της παναγίας. Ο ζωγράφος δεν είναι γνωστός .΄Ισως να ήταν κάποιος καλλιτέχνης της κρητικής διασποράς ή κάποιος από ένα πελοποννησιακό εργαστήριο. Σήμερα ο επισκέπτης αντικρίζει ένα αποκαρδιωτικό θέαμα καταστροφών. Ο χρόνος και η αμάθεια των ανθρώπων είναι οι κύριοι αίτιοι. Η μονή βρίσκεται υπό την εποπτεία της εφορίας Βυζαντινών αρχαιοτήτων.
 Το βυζαντινό αυτό μνημείο ευτυχώς υπάρχει ακόμα. Ο παπάς της ενορίας Θεόδωρος Μπαγατέλας το φροντίζει. Τρεις φορές το χρόνο λειτουργείται. Των Αγίων Θεοδώρων, στα εννιάμερα της Παναγίας, της Μυρτιδιώτισας. Αυτός ο ναός με την ίδια θεμελίωση και αρχιτεκτονική αντιστέκεται στη φθορά εδώ και 800 χρόνια και διηγείται την ιστορία του τόπου. Είναι καθήκον όλων μας να το φροντίζουμε και να εμπνεόμαστε από την δύναμη του. Γιατι η εξαφάνιση κάθε απόδειξης της ιστορικής μας κληρονομιάς δημιουργεί ένα κενό. Μέσα σ΄ αυτό το κενό μπορούν να χωρέσουν και να συμβούν όλες οι απειλές της παγκοσμιοποίησης…

Γιώτα Κατσίβα-Μαρκάκη
Ταμίας του Πολιτιστικού Συλλόγου Χωματερού ΄΄Αγιοι Θεόδωροι΄΄

Πηγή: Ιστότοπος πολιτιστικού συλλόγου Χωματερού " Αγιοι Θεόδωροι"



Printfriendly