Πολύ κοντά στο χωριό μας,την Μακιστία, ανάμεσα στο Χρυσοχώρι και Λογγό, υπάρχει το Τρανό Γεφύρι το οποίο ενώνει τις δύο όχθες του Διάγοντα ποταμού.
Ο Διάγων είναι ένας ποταμός με ιστορική σημασία, όπως αναφερθήκαμε στο προηγούμενο φύλλο, καθώς στην αρχαιότητα ήταν το φυσικό σύνορο ανάμεσα στην Τριφυλία και την Αρκαδία.
Το συγκεκριμένο γεφύρι έχει πολύ μεγάλη ιστορική σημασία, διότι είναι πάνω στον κύριο δρόμο που συνέδεε την Ανδρίτσαινα με την Κρέστενα- Πύργο και την Ζαχάρω μέχρι το πρόσφατο παρελθόν. Από εκεί περνούσε όλο το τοπικό εμπόριο και όλοι οι ταξιδιώτες.
Μάλιστα το διέσχισε και ο Κλεμανσώ, Πρωθυπουργός της Γαλλίας στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, κατά την επίσκεψή του στον τόπο μας.
Έχοντας αυτά στο νού μας στις 18-8-2013, μία παρέα από το χωριό μας την Μάκιστο, αποτελούμενη από τον Δημήτρη Π. Γρηγορόπουλο, τον Φώτη Βλάχο, τον Στάθη Κοκκαλιάρη, την Ιωάννα (Γιαννούλα) Βλάχου-Κοκκαλιάρη και τον Διονύση Κοκκαλιάρη, αποφασίσαμε να επισκεφτούμε το γεφύρι και να περπατήσουμε κατά μήκος του ποταμού.
Το γεφύρι στέκει ακόμα πάνω στον ποταμό, του οποίου η κοίτη έχει ελαφρώς διαφοροποιηθεί με αποτέλεσμα να χτυπάει από πλάγια θέση μία από τις βάσεις του γεφυριού, έχοντας προκαλέσει φθορές στην κατασκευή. Υπάρχει και ένας λίθος στην δομή ο οποίος έχει πάνω του χαραγμένα γράμματα και αριθμούς, ενδεχομένως του έτους κτίσης και των ονομάτων των πρωτομαστόρων, αλλά είναι δυσδιάκριτα.
Ο ποταμός διατηρούσε λίγο νερό, λόγω της εποχής, αλλά κυρίως λόγω της χρησιμοποίησης του νερού του για της υδρευτικές ανάγκες της Ζαχάρως. Κατά την ανάβαση του ποταμού παρατηρήσαμε οργιαστική βλάστηση στις όχθες του, καθώς και καβούρια και ψάρια στα νερά του. Η πορεία σταμάτησε σε έναν καταρράκτη μεγάλου ύψους, αναλόγου ή και μεγαλύτερου αυτού των καταρρακτών της Νέδας.
Στάθηκε αδύνατο να συνεχίσουμε λόγω της βλάστησης. Στο σημείο υπάρχει και η ανάλογη λίμνη που σχηματίζεται κάτω από τον καταρράκτη, ενώ λέγεται ότι υπάρχουν άλλοι τρεις ή τέσσερις αντίστοιχοι ή λίγο μικρότεροι, σε μικρή απόσταση, σχεδόν εν συνεχεία. Επίσης, στο σημείο υπήρχαν αναρίθμητες πεταλούδες με βαθύ κεραμιδί χρώμα και μαύρα στίγματα στα φτερά τους, οι οποίες ξαφνιασμένες από την επίσκεψή μας γέμισαν τον τόπο με τα χρώματά τους. Σύμφωνα με την διήγηση του Δημήτρη Γρηγορόπουλου, εκεί εκτυλίχθηκε και ένα μικρό επεισόδιο κατά την διάρκεια του αδελφοκτόνου εμφυλίου πολέμου.
Σε συνέχεια αυτής της επίσκεψης, την επόμενη μέρα, με διαφοροποιημένη σύνθεση και προσθήκη του Γιώργου Βλάχου συνεχίσαμε από το γεφύρι με κατεύθυνση προς τον Αλφειό.
Σε μικρή απόσταση ο ποταμός συναντά το Μπαρτζελέϊκο ποτάμι και πλέον έχει αρκετό νερό παρουσιάζοντας ένα πολύ ωραίο περιβάλλον για πεζοπορία. Μέχρι το γεφύρι της Τσεμπερούλας που περπατήσαμε η κοίτη του είναι απόλυτα βατή για κάθε ηλικίας άνθρωπο. Η απόσταση είναι μιάμιση με δύο ώρες.
Στην ερχόμενη καλοκαιρινή περίοδο καλούμε φίλους από την Μάκιστο αλλά και από τα γύρω χωριά να περπατήσουμε την απόσταση που είναι σίγουρα πιο ρηχή από την Τσεμπερούλα έως τον Αλφειό ποταμό.
Ήταν μια πολύ ωραία επίσκεψη που μας απέδειξε την ανάγκη ανάδειξης του γεφυριού και του ποταμού.
Είναι σημαντικό να επισκευαστεί το γεφύρι, να επιστρέψει ο ποταμός στην αρχαία του κοίτη και να αναδειχθούν με μονοπάτια οι καταρράκτες με τις λίμνες και γενικά οι όχθες, στα πρότυπα άλλων ποταμών. Θα είναι ένα μέρος που θα αξίζει να επισκεφθεί κανείς και θα συμβάλλει στην γενικότερη ανάδειξη των χωριών της περιοχής μας.
Ο Σύλλογος Μακισταίων και η «Μακιστία», προσκαλούν σε συνεργασία οποιονδήποτε θέλει να βοηθήσει σε αυτόν τον σκοπό.
Το παραπάνω άρθρο αναδημοσιεύετε από την Εφημερίδα "Μακιστία" του συλλόγου Μακισταίων "Ολυμπιάς"
Ο Διάγων είναι ένας ποταμός με ιστορική σημασία, όπως αναφερθήκαμε στο προηγούμενο φύλλο, καθώς στην αρχαιότητα ήταν το φυσικό σύνορο ανάμεσα στην Τριφυλία και την Αρκαδία.
Το συγκεκριμένο γεφύρι έχει πολύ μεγάλη ιστορική σημασία, διότι είναι πάνω στον κύριο δρόμο που συνέδεε την Ανδρίτσαινα με την Κρέστενα- Πύργο και την Ζαχάρω μέχρι το πρόσφατο παρελθόν. Από εκεί περνούσε όλο το τοπικό εμπόριο και όλοι οι ταξιδιώτες.
Μάλιστα το διέσχισε και ο Κλεμανσώ, Πρωθυπουργός της Γαλλίας στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, κατά την επίσκεψή του στον τόπο μας.
Έχοντας αυτά στο νού μας στις 18-8-2013, μία παρέα από το χωριό μας την Μάκιστο, αποτελούμενη από τον Δημήτρη Π. Γρηγορόπουλο, τον Φώτη Βλάχο, τον Στάθη Κοκκαλιάρη, την Ιωάννα (Γιαννούλα) Βλάχου-Κοκκαλιάρη και τον Διονύση Κοκκαλιάρη, αποφασίσαμε να επισκεφτούμε το γεφύρι και να περπατήσουμε κατά μήκος του ποταμού.
Το γεφύρι στέκει ακόμα πάνω στον ποταμό, του οποίου η κοίτη έχει ελαφρώς διαφοροποιηθεί με αποτέλεσμα να χτυπάει από πλάγια θέση μία από τις βάσεις του γεφυριού, έχοντας προκαλέσει φθορές στην κατασκευή. Υπάρχει και ένας λίθος στην δομή ο οποίος έχει πάνω του χαραγμένα γράμματα και αριθμούς, ενδεχομένως του έτους κτίσης και των ονομάτων των πρωτομαστόρων, αλλά είναι δυσδιάκριτα.
Ο ποταμός διατηρούσε λίγο νερό, λόγω της εποχής, αλλά κυρίως λόγω της χρησιμοποίησης του νερού του για της υδρευτικές ανάγκες της Ζαχάρως. Κατά την ανάβαση του ποταμού παρατηρήσαμε οργιαστική βλάστηση στις όχθες του, καθώς και καβούρια και ψάρια στα νερά του. Η πορεία σταμάτησε σε έναν καταρράκτη μεγάλου ύψους, αναλόγου ή και μεγαλύτερου αυτού των καταρρακτών της Νέδας.
Στάθηκε αδύνατο να συνεχίσουμε λόγω της βλάστησης. Στο σημείο υπάρχει και η ανάλογη λίμνη που σχηματίζεται κάτω από τον καταρράκτη, ενώ λέγεται ότι υπάρχουν άλλοι τρεις ή τέσσερις αντίστοιχοι ή λίγο μικρότεροι, σε μικρή απόσταση, σχεδόν εν συνεχεία. Επίσης, στο σημείο υπήρχαν αναρίθμητες πεταλούδες με βαθύ κεραμιδί χρώμα και μαύρα στίγματα στα φτερά τους, οι οποίες ξαφνιασμένες από την επίσκεψή μας γέμισαν τον τόπο με τα χρώματά τους. Σύμφωνα με την διήγηση του Δημήτρη Γρηγορόπουλου, εκεί εκτυλίχθηκε και ένα μικρό επεισόδιο κατά την διάρκεια του αδελφοκτόνου εμφυλίου πολέμου.
Σε συνέχεια αυτής της επίσκεψης, την επόμενη μέρα, με διαφοροποιημένη σύνθεση και προσθήκη του Γιώργου Βλάχου συνεχίσαμε από το γεφύρι με κατεύθυνση προς τον Αλφειό.
Σε μικρή απόσταση ο ποταμός συναντά το Μπαρτζελέϊκο ποτάμι και πλέον έχει αρκετό νερό παρουσιάζοντας ένα πολύ ωραίο περιβάλλον για πεζοπορία. Μέχρι το γεφύρι της Τσεμπερούλας που περπατήσαμε η κοίτη του είναι απόλυτα βατή για κάθε ηλικίας άνθρωπο. Η απόσταση είναι μιάμιση με δύο ώρες.
Στην ερχόμενη καλοκαιρινή περίοδο καλούμε φίλους από την Μάκιστο αλλά και από τα γύρω χωριά να περπατήσουμε την απόσταση που είναι σίγουρα πιο ρηχή από την Τσεμπερούλα έως τον Αλφειό ποταμό.
Ήταν μια πολύ ωραία επίσκεψη που μας απέδειξε την ανάγκη ανάδειξης του γεφυριού και του ποταμού.
Είναι σημαντικό να επισκευαστεί το γεφύρι, να επιστρέψει ο ποταμός στην αρχαία του κοίτη και να αναδειχθούν με μονοπάτια οι καταρράκτες με τις λίμνες και γενικά οι όχθες, στα πρότυπα άλλων ποταμών. Θα είναι ένα μέρος που θα αξίζει να επισκεφθεί κανείς και θα συμβάλλει στην γενικότερη ανάδειξη των χωριών της περιοχής μας.
Ο Σύλλογος Μακισταίων και η «Μακιστία», προσκαλούν σε συνεργασία οποιονδήποτε θέλει να βοηθήσει σε αυτόν τον σκοπό.
Το παραπάνω άρθρο αναδημοσιεύετε από την Εφημερίδα "Μακιστία" του συλλόγου Μακισταίων "Ολυμπιάς"
