Τον Ιούλιο του 2006 πραγματοποιήθηκε από κοινού με την 26η ΕΒΑ αυτοψία στο νεότερο Καθολικό της μονής Αγίων Θεοδώρων, στο Προάστιο της Μεσσηνιακής Μάνης. Εντοπίστηκε εκ νέου η επιτύμβια στήλη που έχει εντοιχιστεί στο δάπεδο του ναού και σημειώνεται από του Ν. Δρανδάκη κατά την έρευνά του στην περιοχή1 (Εικ.1).
Πρόκειται για στήλη διαστ. 0,71Χ 0,39μ., από ερυθρωπό ταινάριο λίθο, θραυσμένη στο άνω τμήμα της. Εμφανίζει ελαφρά μείωση προς τα πάνω και φέρει συμφυή αετωματική επίστεψη με τρία ακρωτήρια, εκ των οποίων τα δύο πλαϊνά είναι ανθεμωτά και το κορυφαίο δισκοειδές. Το αβαθές τύμπανο του αετώματος κοσμείται με τετράφυλλο άνθος. Η ορατή κύρια όψη της διαθέτει έξεργο πλαίσιο, εντός του οποίου παριστάνονται, σε πρόστυπο ανάγλυφο, μία στλεγγίδα και ένας αρύβαλλος αναρτημένος σε μήρινθο. Το πάνω μέρος του πλαισίου καταλαμβάνει εγχάρακτη επιγραφή που μπορεί να αποκατασταθεί ως εξής2:
Κλέων
χαίρε
Η προέλευση της στήλης θα πρέπει να αναζητηθεί στη γειτονική, ελευθερολακωνική Καρδαμύλη3. Το όνομα Κλέων απαντάται κατά τους ελληνιστικούς χρόνους στη Θουρία, την Κορώνη, τη Μεσσήνη αλλά και τη Σπάρτη4.
Η προσφώνηση χαίρε που το συνοδεύει, απαντάται συχνότατα σε επιτάφια επιγράμματα της περιοχής έως και τους αυτοκρατορικούς χρόνους5. Τόσο η μορφή των γραμμάτων της επιγραφής όσο και ο τύπος της στήλης6 συνηγορούν σε μια χρονολόγησή της περί το -2ο/ -1ο αι. Το θέμα της στλεγγίδας και του αρυβάλλου μας επιτρέπει να υποθέσουμε ότι ο νεκρός, κατά τη διάρκεια της ζωής του, διακρίθηκε ως αθλητής7. Η στήλη δεν αποτοιχίστηκε.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ Σ. ΚΟΥΡΣΟΥΜΗΣ- ΧΡΥΣΗ ΣΓΟΥΡΟΠΟΥΛΟΥ
1. Ο εντοπισμός της στήλης έγινε με τη βοήθεια του συναδέλφου της 26ης ΕΒΑ, Μ. Κάππα. Για την πρώτη δημοσίευση, βλ. Ν.Β. Δρανδάκης, Έρευναι εις την Μεσσηνιακήν Μάνην, ΠΑΕ 1976Α, σ.224, πίν. 158γ.
2. Η επιγραφή έχει δημοσιευθεί στο SEG XXVIII, σ.405 ως εξής: Κλ[...]χαίρε. Αναφορά υπάρχει και στο Ρ.Μ. Fraser- Ε. Matthews (επιμ.), A Lexicon of Greek Personal Names, τ. IIIA, Oxford 1997, σ. 250 (στο εξής LGPN), με χρονολόγηση του αναφερόμενου ονόματος στο -2ο/ -1ο αι.
3. Για την ελληνιστική-ρωμαϊκή Καρδαμύλη, βλ. G. Shipley, “The Other Lakedaimonians”: The Dependant Perioikic Poleis of Laconia and Messenia, στο M.S. Hansen (επιμ.), The Polis as an Urban Centre and as a Political Community, Symposium, 29-31 August 1996, Copenhagen 1997, σ. 242 (34), όπου και ενδεικτική βιβλιογραφία.
4. LGPN ΠΙΑ, σ.250-251.
5. Ενδεικτικά, βλ. Ε.Π. Ζαββού, Επιγραφές από τη Λακωνία, HOROS 13 (1999), σ.69, πίν.13.1 και Α.Α. Θέμος, Επιγραφές από τη Σπάρτη, HOROS 13 (1999), σ.61, πίν.9.4.
6. Ο τύπος, ο οποίος έχει πιθανότατα ρίζες στην Αττική, υπήρξε δημοφιλής στην Πελοπόννησο από του -4ο αι. έως τους ύστερους ελληνιστικούς χρόνους (J.A. Papapostolou- A. Rizakis, Achaean Grave Stelai, Athens 1993, σ.15).
