Στις 5-10-2006, ο Π. Βεργινάδης, κάτοικος Αλαγονίας, παρέδωσε στην Εφορεία μας ένα πολύ φθαρμένο λίθινο τμήμα τραπεζοφόρου (Λ 6727), που κατέληγε σε λεοντοκεφαλή (Εικ.14). Σύμφωνα με τη μαρτυρία του, το αρχαίο βρέθηκε στην κορυφή ενός υψώματος στη θέση Σιδεροβάγενο, στα βορειο- δυτικά του οικισμού της Αλαγονίας (Εικ.15).
Ακολούθησε αυτοψία στη θέση, η οποία βρίσκεται στην αριστερή παρειά του δρόμου που οδηγεί από την Καλαμάτα στη Σπάρτη. Το ύψωμα, υψομ. 836μ. περίπου, δεσπόζει στην περιοχή και βρίσκεται στο νοτιοδυτικό άκρο μιας κορυφογραμμής με τρία διαδοχικά υψώματα, στα νοτιοανατολικά της μονής Μαρδακίου, αμέσως επάνω από τη χαράδρα του Νέδοντα. Η πρόσβαση στο ύψωμα γίνεται από τη βόρεια πλευρά του, μέσω στενού και δύσβατου μονοπατιού με πυκνή θαμνώδη βλάστηση. Η νότια πλευρά του υψώματος είναι απότομη, με μεγάλη επικίνδυνη κλίση, και απολήγει σε απότομο γκρεμό. Από την κορυφή του υψώματος έχει κανείς ορατότητα προς του Βόλυμνο, στα ανατολικά, αλλά και προς τη θάλασσα, στα νότια.
Στην κορυφή του υψώματος διαμορφώνεται ένα πλάτωμα, όπου υπάρχει μεγάλος λάκκος (διάμ. 4, βάθ. 1,50μ. περίπου), στο εσωτερικό του οποίου έχουν απορριφθεί αργοί λίθοι. Ο λάκκος ονομάζεται από τους ντόπιους Σιδεροβάγενο (σιδερένιο βαρέλι). Στο νοτιοδυτικό άκρο του πλατώματος υψώνεται μεταλλικός σταυρός, ύψ. 3μ. περίπου.
Ολόκληρο το πλάτωμα, καθώς και τα πρανή της κορυφής του υψώματος είναι κατάσπαρτα με κεραμική, ενώ κατά μήκος της νότιας/νοτιοανατολικής πλευράς του εντοπίστηκε τμήμα τοίχου κατασκευασμένου από ημικατεργασμένες λιθοπλίνθους, ο οποίος είναι ορατός σε μήκος 4μ. περίπου.
Άλλος ένας τοίχος παρόμοιας κατασκευής, μήκ. 3μ. περίπου, εντοπίστηκε κοντά στη νότια απότομη πλευρά του υψώματος (Εικ.16).
Λείψανα τοίχων εντοπίστηκαν και σε άλλα σημεία του πλατώματος, ενώ η συλλεγείσα κεραμική χρονολογείται, κατά μια πρώτη εκτίμηση, στους ύστερους κλασικούς ή πρώιμους ελληνιστικούς χρόνους.
Πρόκειται για μια νέα ενδιαφέρουσα θέση, η οποία χρήζει ανασκαφικής έρευνας προκειμένου να αποκαλυφθούν και να ταυτιστούν τα αρχαία ερείπια που εντοπίζονται στην κορυφή του υψώματος, που φαίνεται να κατείχε σημαντική θέση στην αρχαιότητα, αφού ήλεγχε το πέρασμα από τη Μεσσηνία στη Λακωνία και βρισκόταν σε μικρή σχετικά απόσταση από το περίφημο ιερό της Αρτέμιδος Λιμνάτιδος στον Βόλυμνο.
ΞΕΝΗ ΑΡΑΠΟΓΙΑΝΝΗ
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΝ ΔΕΛΤΙΟΝ 61 (2006) Σελ.: 380
