Ενετικό Υδραγωγείο της Κορώνης
Οι Σταυροφόροι που κατέλαβαν την περιοχή μετά την κατάκτηση της Κων/ πολης, παραχώρησαν την Κορώνη (μαζί με την Μεθώνη) στους Ενετούς (1209), οι οποίοι αμέσως έχτισαν τα κάστρα. Πρώτη προτεραιότητα των Ενετών -το παρατηρούμε και στα άλλα κάστρα που χτίζουν στην Ελλάδα- είναι να εξασφαλίσουν νερό, έτσι ώστε να υδρεύεται το κάστρο και να έχει αυτάρκεια σε περίπτωση πολιορκίας.
Η περιοχή της Κορώνης δεν διαθέτει πηγές, οπότε αναζήτησαν στους γύρω λόφους. Απόπειρα φαίνεται να έκαναν στην τοποθεσία Λακκούλες, έχουν βρεθεί στοιχεία που δικαιολογούν αυτή την υπόθεση, όμως δεν τελεσφόρησε.
Το συγκεκριμένο υδραγωγείο μεταφέρει το νερό δια φυσικής ροής από ένα ψηλό σημείο την "Μάνα", περιοχή μεταξύ Λειβαδακίων και Αγίου Ισιδώρου (Μουσουλί), πάνω από την περιοχή Παπάρα, και κάνει μια μεγάλη διαδρομή για να καταλήξει στην Κορώνη.
Είναι πέτρινη κατασκευή, με καμάρες όπου χρειάζεται και ανοιχτό από πάνω αυλάκι, για να ρέει το νερό. Αλλού το υδραγωγείο είναι επίγειο, αλλού υπέργειο και στους χειμάρρους και στα ποτάμια στηρίζεται σε πεσσούς- καμάρες. Το μήκος του δικτύου είναι περίπου 4 χιλιόμετρα. Σε ένα τμήμα του έχει χρησιμοποιηθεί το αρχαίο τοιχίο του υδραγωγείου, που τότε έφερνε το νερό στην Αρχαία Ασίνη, σημερινή Κορώνη.
Τα δυο τμήματα που αναφέρονται στη συγκεκριμένη περιήγηση είναι στου Παπάρα και στις Καμάρες. Άλλα σημεία έχουν χωθεί ή γκρεμιστεί.
Το κάστρο διέθετε δεξαμενές για να αποθηκεύει και να διατηρεί το νερό. Στη Λιβαδιά, όπως ονομάζεται η έκταση πίσω από τα ανατολικά τείχη, έχουν εντοπιστεί πάνω από τριάντα δεξαμενές. Σήμερα είναι μέσα σε ιδιοκτησίες και έχουν χωθεί.
Προσπάθεια ανάδειξης του μνημείου
Οι παραπάνω πληροφορίες για το Ενετικό Υδραγωγείο της Κορώνης εστάλησαν από την Δήμητρα Γαϊτάνη- Συρεγγέλα, Φιλόλογο και την Ελένη Γούλα επίσης Φιλόλογο και προέρχονται από την παράδοση και από προφορικές μαρτυρίες και όχι από επίσημες ιστορικές πηγές ή την αρχαιολογική έρευνα.
