Το Κογχύλι (πρώην Λακακούκια) Μεσσηνίας είναι ένας ημιορεινός οικισμός, κτισμένος σε υψόμετρο 340 μέτρων, που ανήκει διοικητικά στον Δήμο Μεσσήνης. Στο Κογχύλι, που απέχει 39 χιλιόμετρα από την Καλαμάτα, διαμένουν μόνιμα περίπου 40 κάτοικοι. Ο μικρός οικισμός βρίσκεται δυτικά του αρχαιολογικού χώρου της Αρχαίας Μεσσήνης και κοντά στο χωριό Ζερμπίσια. Πάνω από το χωριό υπάρχει προϊστορική ακρόπολη μέσα στην οποία είναι κτισμένος ένας μικρός μεσαιωνικός πύργος το λεγόμενο "Καστράκι".
Ο Μεσαιωνικός Πύργος
Στα ΒΔ της ακροπόλεως ένας πύργος- παρατηρητήριο 8,5Χ 6 μέτρα χτίστηκε την εποχή του μεσαίωνα. Τα τείχη του πύργου είναι κατασκευασμένα από πέτρα και συνδετικό κονίαμα και έχουν πάχος 2 μέτρων ενώ σώζονται σε ύψος 2,5 μέτρων.
Το κάστρο ή πύργος πρέπει να προϋπήρχε από τη Βυζαντινή εποχή. Επισκευάσθηκε κατά πάσα πιθανότητα από τους Φράγκους τον 13ο αιώνα, όπως αποδεικνύεται και από το τοπωνύμιο "Μπουρκουνεζη". Το τοπωνύμιο αυτό είναι σύνθετο από τις λέξεις Μπούρκος και Νέζης.
Το Μπούρκος στη φραγκοκρατία ήταν ο χώρος που γινόταν το εμπόριο για την εισαγωγή και τον εφοδιασμό του κάστρου σε τρόφιμα. Από τη λέξη μπούρκος παράγεται και η λέξη Μπουργισέος που σημαίνει "αστός". Το δεύτερο συνθετικό Νέζης είναι το επώμυμο του ιδιοκτήτη Νέζη. Έτσι στη λέξη Μπούρκο προστέθηκε το Νέζη και δημιουργήθηκε το Μπουρκουνέζη.
Ήταν ανάμεσα στα σημαντικά κάστρα του Μίλα και του Βουλκάνου (δεν σώζεται), μέρος ενός ευρύτερου αμυντικού δικτύου ο κύριος ρόλος του οποίου, την εποχή εκείνη, ήταν η αναχαίτιση των δυνάμεων του Δεσποτάτου του Μυστρά.
Σήμερα είναι εντελώς κατεστραμμένο και τα λίγα ερείπια που απομένουν καλύπτονται από τη βλάστηση.
Στη νότια πλευρά του οικισμού του Κογχυλίου θα δείτε τα κατάλοιπα από τα αρχαία λατομεία, που σχηματίστηκαν από τα θραύσματα των ογκολίθων, τα οποία πελέκαγαν οι τεχνίτες, για να χρησιμοποιηθούν στην κατασκευή των τειχών της Αρχαίας Μεσσήνης.
Στη θέση "Φυτειές" υπάρχουν τα θεμέλια παλιάς βυζαντινής εκκλησίας με πολλούς τάφους.
Πηγή: Ιστότοπος: Γιάννη Δ. Λύρα (online)
